بیماری پارکینسون و درمان آن Can Be Fun For Anyone

بیماری پارکینسون و درمان آن Can Be Fun For Anyone

Blog Article

اکثر افراد مبتلا به مرحله ۲ پارکینسون هنوز هم می توانند به تنهایی زندگی کنند، اگرچه ممکن است متوجه شوند که انجام برخی کارها بیشتر طول می کشد.

اگر فردی مبتلا به بیماری پارکینسون باشد، باید درباره‌ی نحوه‌ی پیشرفت بیماری خود آگاه باشد. او باید بداند به چه علائمی ممکن است مبتلا باشد و اینکه چه زمانی آن علائم آغاز می‌شوند و چگونه روی زندگی او تأثیر می‌گذارند.

علاوه بر خوردن بیشتر این غذاهای مفید ، بهتر است از لبنیات و چربی اشباع شده پرهیز کنید.

احتمال اینکه در آینده مبتلا شوید می تواند وجود داشته باشد ولی در حال حاضر به این بیماری مبتلا نیستید.

این وضعیت زمانی ایجاد می شود که غذا یا سایر اشیاء خارجی به داخل ریه ها استنشاق شود.

اسید چرب امگا ۳، از تخریب و مرگ سلول ها و در نهایت، بیماری پارکینسون، پیشگیری می کند.

۳. کُندشدن حرکات: کارهایی نظیر راه‌رفتن و بلندشدن از رختخواب و حتی صحبت‌کردن دشوارتر و کندتر می‌شوند. پزشکان این وضعیت را برادیکینزیا می‌نامند.

مرحله‌ی پیشرفته: برخی از افراد هیچ‌گاه به این مرحله نمی‌رسند. این حالت زمانی است که داروها دیگر اثری ندارند و ناتوانی‌های جدی پیش می‌آید. در این وضعیت، بیمار ممکن است دچار مشکلات زیر شود:

سابقه خانوادگی: افرادی که اعضای خانواده نزدیکشان مبتلا به پارکینسون هستند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

درمان‌هایی که باعث ترمیم نورون‌های آسیب دیده می‌شوند.

  با گذشت زمان ، سلول ها به طور کامل می میرند.  کاهش دوپامین اغلب تدریجی است.  به همین دلیل است که علائم پیشرفت می کنند یا به تدریج بدتر می شوند.

ایجاد لرزش یا در اصطلاح پزشکی ترمور ، در بدن حتی در هنگام استراحت

 در این مرحله میانی ​​، ممکن است علائمی مانند موارد زیر داشته باشید:

مبتلایان به پارکینسون ، می ‌توانند زندگی خود را با استفاده از علائم بیماری پارکینسون اقدامات بسیاری حفظ نمایند. برای درمان علائم بیماری ، داروهایی وجود دارد که عمدتا در مراحل اولیه بیماری ، این داروها تجویز می شوند.